Ervaringsdeskundige in hoogbegaafdheid

Annika

Iedereen heeft zo zijn weg te gaan. Wat ik je gun,  is dat je niet hoeft te zoeken naar de juiste tools, maar ik je deze aanreik en je zelf gaat sleutelen en uitproberen wat het beste werkt voor jou. Jij bent immers zelf expert, ook al weet je het nu (nog) even niet.

Ik leer jou als ouder van een (hoog)begaafd kind om zelf expert te worden zodat je je kind zelf kan ondersteunen.

Ervaringsdeskundige in hoogbegaafdheid

Vroeger werd ik vaak gezien als een buitenbeetje, betweter en een dromer. Ik had altijd van die rare ideeën en vragen. Gebruikte moeilijke woorden en had bijzondere gedachten-gangen. Ik haalde mooie resultaten en mijn ouders vonden mij een voorbeeldig kind. Alleen was ik soms zo onzeker en faalangstig…

Toen ik 12 jaar oud was, ging ik naar de middelbare school. Het leren ging mij goed af en ik had leuke vrienden en vriendinnen. Klasgenoten vroegen op de middelbare om mijn aantekeningen en samenvattingen over te schrijven, omdat die altijd zo compleet en overzichtelijk waren. Toch was er ook die ene pestkop en zijn vrienden die een flinke kras op mijn zelfbeeld achterlieten, iets waar ik met momenten soms nog last van heb.

In deze schoolperiode wisselden leuke momenten zich af met eenzame.  Ik durfde geen weerwoord te geven of mijn gevoelens met anderen te delen. Ik had zo’n sterk rechtvaardigheidsgevoel! Dat botste enorm met wat ik om me heen zag gebeuren. Wanneer ik zaken bespreekbaar maakte, kreeg ik te horen dat ik me er niet zo druk over moest maken, niet de hele wereld op m’n schouders moest pakken. Geen wereldverbeteraar moest zijn. Ik voelde me onbegrepen, want waarom zagen anderen niet wat ik zag, hoorde en de gevolgen ervan? En soms was de oplossing zo simpel in mijn ogen! Ik snapte de wereld niet en de wereld snapte mij niet. Ik werd eenzamer. Uiteindelijk voelde ik mij alleen, heel alleen. 

Mijn kamer was mijn veilige haven als ik niet ging wedstrijdzwemmen of met vriendinnen had afgesproken. Hier bracht ik vele uurtjes door en hield me bezig met dansen, zingen, saxofoon oefenen, mixtapes maken, tekenen, schilderen en verhalen schrijven. 

Na de middelbare school ben ik gestart met de HBO opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening omdat ik mensen wilde helpen en steunen. Ik heb gewerkt in de kinderopvang met baby’s, met pubers en hun ouders in de jeugdhulp. Ook was het genieten met de (hoog)bejaarden in de ouderenzorg, medische zorg en gehandicaptenzorg.

Van mijn stagebegeleiders kreeg ik steevast de opmerking: “je kunt niet alles doen, je moet een specialisatie kiezen”. En daar zit juist de wrijving bij mij. Ik vind heel veel dingen leuk en interessant…voor een tijdje. Daarna is mijn brein toe aan nieuwe informatie en uitdagingen.

Zo ben ik na het behalen van mijn HBO-diploma eerst gaan werken om na 7 jaar toch weer mijn hart te volgen. Ik ging naar de universiteit, volgde diverse vervolgopleidingen zowel op HBO als WO niveau, waaronder ‘positive psychology’ en ‘gifted education in Europe’ aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Matthijs Steeneveld, Lianne Hoogeveen, Maria Cadenas Borges, Eyi Jen, Margaret Sutherland en Vivian van Gerven zorgden voor nieuwe energie en inspiratie.

In de Jeugd GGZ waar ik werkte, zag ik als orthopedagoog en testdiagnosticus kinderen en jongeren met emotionele problemen. Kinderen en ouders waar ik de beste klik mee had, waren veelal begaafd. Het was pas tijdens de GZ-opleiding dat ik door diverse reflectie- en onderzoeksmomenten erachter kwam waarom deze doelgroep me zo aansprak. 

‘Ik ben er zo een’. 

Mijn rapporten gaven het aan, de CITO-score en een intelligentie onderzoek waren duidelijke gegevens. Creatief, sportief, muzikaal, pieken en dalen in prestaties, vanalles leuk vinden, nieuwsgierig, intens alles voelen en ervaren, hongerig brein, niet te stoppen als ik ergens vol voor ga. Lui zijn als het me uitkomt. Onzeker wanneer iets de eerste keer niet lukt…

Dit was een eye-opener, ook voor mij omdat ik nu een duidelijke verklaring had waarom ik zo anders ben, waarom het bij bepaalde mensen voelt alsof ik van een andere planeet kom. En juist een warm bad is bij gelijkgestemden waar je aan een blik, gebaar of half woord genoeg hebt om samen te lachen, huilen of te filosoferen. 

Tegenwoordig ben ik meer in balans, omdat ik ‘het’ nu zelf snap en het naar mijn idee een van de voordelen is van volwassen zijn: ‘voor je eigen dromen en idealen’ gaan als je de 40 bent gepasseerd. 

Ik maak mijn eigen keuzes op basis van mijn dromen en kernwaarden zoals ik wil leven en de ideale wereld zie. 

Ouders en jongeren van nu wil ik meegeven dat het oké is om anders te zijn en uit te vinden wat werkt voor jou, als persoon, in de rol van kind, ouder of als werkende.

Iedereen heeft zo zijn weg te gaan. Wat ik je gun,  is dat je niet hoeft te zoeken naar de juiste tools, maar ik je deze aanreik en je zelf gaat sleutelen en uitproberen wat het beste werkt voor jou. Jij bent immers zelf expert, ook al weet je het nu (nog) even niet.

Gerelateerde blogs